Στη καρδιά του φωτεινού Αιγαίου, της ιστορικής θάλασσας των Ελλήνων, η Νάξος, το πιο μεγάλο και πιο εύφορο νησί των Κυκλάδων, έχει την δική της αναμφισβήτητη μοναδικότητα.
Δεν υπήρξε ποτέ «της μόδας», που συνήθως είναι εφήμερη, ούτε είναι ένας πολυδιαφημισμένος τουριστικός προορισμός, κι αυτό γιατί η Νάξος είναι ένας τόπος ιδιαίτερος, όχι τόσο για τουρίστες όσο για ταξιδιώτες που ξέρουν και μπορούν να ανακαλύπτουν την «πνοή» ενός τόπου.
Το πλούσιο γεωγραφικό της ανάγλυφο δημιουργεί έντονες εναλλαγές τοπίων. Ψηλά βουνά, εύφορες κοιλάδες, λιβάδια, οροπέδια, πηγές, χείμαρροι, σπήλαια, ατέλειωτες αμμουδιές, αμμόλοφοι που φιλοξενούν συστάδες κέδρων, όλα συνυπάρχουν αρμονικά πάνω στο μικρό αυτό κομμάτι γης. Γνωστή από τα μυθικά χρόνια, η Νάξος, συνδέθηκε με τον γάμο του Διόνυσου και της Αριάδνης, ένωση που χάρισε στο νησί την εύφορη γη και το μοναδικό, διάσημο από την αρχαιότητα, κρασί της. Είναι από τα λίγα νησιά που κατοικούνται συνεχώς από τα πανάρχαια χρόνια (τέλος της 4ης χιλιετίας π.Χ. τουλάχιστον) μέχρι τις μέρες μας. Επάνω της μπορείς να «διαβάσεις» την ιστορία του Αιγαίου αφού όλες οι εποχές άφησαν πίσω τους ίχνη και μνημεία μοναδικά, διάσπαρτα σε όλο το νησί. Η Νάξος απόκτησε τον κοσμοπολίτικο αέρα του σύγχρονου τουριστικού θέρετρου αλλά συγχρόνως διατηρεί το παραδοσιακό χρώμα και τον λαϊκό πολιτισμό της.
Η Χώρα, λιμάνι και διοικητικό κέντρο του νησιού, είναι μία σύγχρονη πολιτεία που παρέχει όλες τις υπηρεσίες και ανέσεις. Οι πασίγνωστες παραλίες της νοτιοδυτικής ακτής, με τα χιλιόμετρα λευκόχρυσης αμμουδιάς γνωρίζουν ραγδαία ανάπτυξη ωστόσο διατηρούν μια γεύση από την δεκαετία του ’70, εποχή που «ανακαλύφτηκαν» απ’ τα παιδιά των λουλουδιών. Για να γνωρίσει όμως κάποιος πραγματικά την Νάξο πρέπει να ταξιδέψει στην ενδοχώρα της, να γνωρίσει τα ορεινά χωριά της, να περπατήσει στα δεκάδες μονοπάτια που την διασχίζουν απ’ άκρη σ’ άκρη, να ακούσει βιολί και λαούτο σε νησιώτικο πανηγύρι, να μεθύσει με την ενέργεια του νησιού.
